Over DObags
Even voorstellen
Van jongs af ben ik al in de weer met stof, naald en draad. Al jarenlang maak ik mijn eigen kleding, broeken, blouses, shirts en ook jassen. Ook woningtextiel, zoals gordijnen en kussens maak ik allemaal zelf. In het najaar van 2016 ben ik gaan experimenteren met leer. Ondanks mijn beperkte middelen, namelijk alleen een normale huishoud naaimachine, was het resultaat best goed. Ik merkte dat het werken met leer me bijzonder aansprak. Het is een prachtig natuurlijk en duurzaam materiaal dat zich makkelijk laat verwerken en met het verstrijken van de jaren alleen maar mooier wordt.
Om echt mooie leren tassen te kunnen maken, heb je speciale machines nodig. In november 2018 heb ik een leernaaimachine en een schalmmachine (een machine om de naden van de tas dunner te kunnen maken) gekocht. Naast machines is kennis en ervaring ook heel belangrijk. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een passende opleiding om mij verder te bekwamen als tassenmaker. In juni 2020 ben ik in Eindhoven bij het Ambachtshuis begonnen met de opleiding ‘Professioneel Lederen Tassenmaker’ om de kneepjes van het vak echt goed te leren.
In juli 2023 heb ik deze opleiding met een meesterproef afgerond. Daarvoor heb ik een collectie moeten maken van drie verschillende tassen. Deze vind je hier:
Op twee van de vijf onderdelen heb ik de score ‘excellent’ gekregen. De examencommissie zei dat ze zelf de tassen niet beter hadden kunnen maken. Dat vond ik een groot compliment en ik kan me nu met recht een ‘Professioneel Lederen Tassenmaker’ noemen.
Momenteel volg ik de opleiding ‘Marokijnbewerker’ aan het Encora college in Antwerpen. (Marokijnbewerker is het Vlaamse woord voor leerbewerker/tassenmaker.) Het is een vijfjarige opleiding en in september 2023 ben ik in het vierde jaar begonnen. In België ligt het accent sterk op de technische aspecten van het tassenmaken. Dit is echt een aanvulling op de Nederlandse opleiding, omdat daar minder aandacht voor is. Door veel aandacht te hebben voor techniek worden de tassen kwalitatief nog een stuk beter.
In Antwerpen heb ik bijvoorbeeld leren kantenverven met behulp van een filteerapparaat. Dit is een techniek die in Nederland nog weinig gebruikt wordt. Je kunt daardoor de randen van het leer (bijvoorbeeld schouderriemen) heel netjes afwerken. Ook wordt er veel aandacht besteed aan hoe je een tas moet verstevigen. Afhankelijk van hoe soepel of hoe stijf de tas moet zijn, kies je de soort versteviging.
Mijn tassen voorzie ik altijd van een voering, waar ik veel aandacht aan besteed. Ik vind het belangrijk dat de binnenkant net zo mooi is als de buitenkant. Dat verwijst ook naar de ondertitel van mijn website ‘Van binnen net zo mooi als van buiten’. Ik gebruik hier bijna altijd katoen voor, omdat dit net als leer, ook een natuurlijk product is. Soms gebruik ik als voering pigskin (varkensleer). Dan zijn zowel de buitentas als de binnentas volledig van leer.
